Ika-walong Liham

Ama, Patawad

Alam kong ilang beses mo nang narinig ang binibigkas ngayon ng bibig
Ilang beses nang nangako ng mga pangakong pauli-ulit na napapako
Mga luhang tumutulo habang sa'yo ay nagsusumamo
Hindi na mabilang sa kanan at kaliwang kamay
Sumula nang nagawa at nagagawa ang mga bagay-bagay
Mga bagay na sa'yo ay madalas na nagpapalumbay
Dahil sa aking pagiging pasaway
Pinipilit sa iyo ang mga bagay na noon pa ay dapat nang tinapos
Na ngayon sa akin ay unti-unting gumagapos
Naalala pa noong ikaw ay unang tinanggap at nakilala
Paggising, maging sa pagsapit ng gabi ay pasasalamat sa'yo ang sambit
Sa isip ay ikaw lamang ang naaalala
Ikaw ang laman ng bawat kanta
Lumalaban sa tawag ng laman, dahil sa puso ikaw ang laman
Ang presensiya mo ay aking ramdam
Ikaw lamang ang nais papurihan
Ang huling araw ng linggo ay laging alay sa'yo
Masaya, buong galak na nagsisilbi sa'yo
Ngunit parang kapeng mainit ay biglang nanlamig
Mula nang sa isang nilalang ay umibig
Ngayon ay hindi na masabi sa'yo ang mga salitang "Mahal Kita"
Dahil iba na ang mas pinagtutuunan
Patawad Ama sa pagiging mahina
Nagpadala sa lumbay at lumang alaala
Kahit ngayon pa man na tapos na ay naiwang tulala
Hindi ko alam kong paano ba muling magsisimula
Hindi alam kong itutuloy ba ang naiwan o babalik muli sa umpisa
Alam kong maraming paraan ngunit alam kong nasaiyo ang kasiguruhan
Patawad dahil pinili pa rin magbakasakali
Ngunit alam kong sa iyo babalik nang paulit-ulit
Ama ako ay tinatanggap mo nang paulit-ulit
Sa ngayon ay panandalian munang lilipad
Sa pamilya, sa bubong na masasabi kong tahanan
Sa lugar na pinanggalingan
Dala ang panalangin na sana sa aking pagbalik ay naghilom na ang mga sugat
Babalik dahil ikaw lamang ang aking huling hantungan
Kaya Ama, muli ay Patawad at Salamat.