Alaala
Pagbilang ng isa, dalawa, tatlo..
Tatlong taon, tatlong taon na ang lumipas.
Ngunit sa isip ko ay kailan ba lilipas?
Kailan ba lilipas ang mga ala-ala?
Dahil minsan sa madalas pa din kitang naalala.
Sariwa pa din sa isip ko ang iyong tawa
Mga tawang pumupuno sa apat na dingding ng aking kuwarto.
Kuwartong nagiging tila munting mundo, tuwing ikaw ang kapiling ko.
Mga matang panandaliang nagbibigay ng liwanag sa madilim kong mundo.
Mga haplos mong nagpapainit sa malamig na gabi.
Maging ang mga halik na kahit kailan ay 'di na matitikman pang muli
Dahil batid kong di ka na babalik.
Subalit ikaw ay minsan nang bumalik tulad ng nakita sa panaginip
Ngunit hinayaan kang mahagip ng takot at agam-agam ng isip
Oo, isip at hindi na ang puso
Mas mabuti nang ikaw ay mahagip palayo sa halip na aking puso.
Ayaw nang maramdaman ang sakit na dinulot sa kaliwang diddib, nang minsan ikaw ay aking inibig.
Masakit man na minsang maalala ngunit mayroon din palang saya.
Dahil ang mga alaalang ito ang magpapaalala na minsan ay hinamak kong ibigin ka.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento