Ika-walong Liham

Ama, Patawad

Alam kong ilang beses mo nang narinig ang binibigkas ngayon ng bibig
Ilang beses nang nangako ng mga pangakong pauli-ulit na napapako
Mga luhang tumutulo habang sa'yo ay nagsusumamo
Hindi na mabilang sa kanan at kaliwang kamay
Sumula nang nagawa at nagagawa ang mga bagay-bagay
Mga bagay na sa'yo ay madalas na nagpapalumbay
Dahil sa aking pagiging pasaway
Pinipilit sa iyo ang mga bagay na noon pa ay dapat nang tinapos
Na ngayon sa akin ay unti-unting gumagapos
Naalala pa noong ikaw ay unang tinanggap at nakilala
Paggising, maging sa pagsapit ng gabi ay pasasalamat sa'yo ang sambit
Sa isip ay ikaw lamang ang naaalala
Ikaw ang laman ng bawat kanta
Lumalaban sa tawag ng laman, dahil sa puso ikaw ang laman
Ang presensiya mo ay aking ramdam
Ikaw lamang ang nais papurihan
Ang huling araw ng linggo ay laging alay sa'yo
Masaya, buong galak na nagsisilbi sa'yo
Ngunit parang kapeng mainit ay biglang nanlamig
Mula nang sa isang nilalang ay umibig
Ngayon ay hindi na masabi sa'yo ang mga salitang "Mahal Kita"
Dahil iba na ang mas pinagtutuunan
Patawad Ama sa pagiging mahina
Nagpadala sa lumbay at lumang alaala
Kahit ngayon pa man na tapos na ay naiwang tulala
Hindi ko alam kong paano ba muling magsisimula
Hindi alam kong itutuloy ba ang naiwan o babalik muli sa umpisa
Alam kong maraming paraan ngunit alam kong nasaiyo ang kasiguruhan
Patawad dahil pinili pa rin magbakasakali
Ngunit alam kong sa iyo babalik nang paulit-ulit
Ama ako ay tinatanggap mo nang paulit-ulit
Sa ngayon ay panandalian munang lilipad
Sa pamilya, sa bubong na masasabi kong tahanan
Sa lugar na pinanggalingan
Dala ang panalangin na sana sa aking pagbalik ay naghilom na ang mga sugat
Babalik dahil ikaw lamang ang aking huling hantungan
Kaya Ama, muli ay Patawad at Salamat.

Ika-pitong Liham

Sana

Sana noong una pa lang, hindi na tumabi sayo sa klase
Para hindi tayo nagkausap at nagkakilanlan.
Sana noong umpisa pa lang ay hindi ka na sumama sa grupo ng tropa
Para hindi kita halos araw-araw nakakasama.
Sana noong umpisa pa lang na nag-text ka ay hindi na nag-abala
Hindi na sana ako nagmadali pang pumunta kila Aling Nena
Para magpa-load, para reply-an ka.
Sana ay hindi ko na pinakinggan at inaral pa ang mga paborito mong kanta
Na sabay nating kinakanta t'wing tayo ay magkasama.
Sana ay hindi ko na lang inalam ang paborito mong ulam
Para hindi kita naalala t'wing iyon ang nakahain sa mesa
Sana ay hindi na lang sumama nang inaya mong manood ng inaabangan mong pelikula
Para hanggang ngayon hindi kita naaalala, kasi series pala
Yung pang-apat, ipapalabas na
Sana hindi na lang sumabay sayo mag-aral sa silid-aklatan
Kasi iba naman ang natutunan
Habang bumibilis ang tibok ng puso t'wing nagkakatinginan.
Sana hindi ka na lang inaya pang umakyat sa mataas na bahagi ng paaralan
Para pagmasdan ang mga bituwin at buwan
Para hindi kita naalala t'wing titingala sa kalangitan
Sana hindi ka hinayaang sumandal sa mga balikat ko
Noong sinabi mong masakit ang ulo mo.
Sana hindi ka na lang sumama noon sa Baguio

Para hindi nahawakan ang mga kamay mo

Noong sinabi mong "Nilalamig ako"

Sana hindi ka na lang niyakap noong nanginginig ka

Para hindi ko na naramdaman, na sa'yo ay nahuhulog na pala.

Sana ay hindi na nagtanong kung "Ano ba tayo?"

Para hindi na naging tayo.

Sana ay hindi na lang naging tayo.

Kasi hindi naman pala tayo hanggang dulo.

Sana ay hindi na lang kita sobrang minahal.

Dahil hindi naman pala tayo magtatagal.

Sana ay hindi na lang kita sobrang minahal.

Para hindi na nagmo-move on kahit sobra nang tagal.

Sana hindi ka na lang nakilala, eh di sana ngayon hindi kita naaalala

Sana hindi ka na lang minahal, eh di sana ngayon hindi na nasasaktan

Sana pwdeng balikan at i-rewind ang panahon noong una tayong nagkita

Sa apat na dingding ng silid kung saan unang masilayan ang iyong mga mata

Sa unang araw ng kung kailan tayo nagkakilala

Sana ay hindi na lang pumasok sa eskuwela

Sana hindi na lang nagsalita

Sana hindi ka na lang nakikilala

Sana hindi na nag-abala

Sana hindi na nag-reply pa

Sana hindi na inalam ang paborito mong ulam, kanta at pelikula

Sana hindi na lang sa kilig ay nagpadala

Sana hindi na lang inalam ang nadarama

Sana hindi na lang alam ang salitang "Mahal kita"

Sana ngayon ay hindi inaalam kung paano ba ang limutin ka

 At sana, hindi ngayon gumagawa nitong tula na ikaw na naman ang naaalala.

Ika-anim na Liham

Alaala

Pagbilang ng isa, dalawa, tatlo..

Tatlong taon, tatlong taon na ang lumipas.

Ngunit sa isip ko ay kailan ba lilipas?

Kailan ba lilipas ang mga ala-ala?

Dahil minsan sa madalas pa din kitang naalala.

Sariwa pa din sa isip ko ang iyong tawa

Mga tawang pumupuno sa apat na dingding ng aking kuwarto.

Kuwartong nagiging tila munting mundo, tuwing ikaw ang kapiling ko.

Mga matang panandaliang nagbibigay ng liwanag sa madilim kong mundo.

Mga haplos mong nagpapainit sa malamig na gabi.

Maging ang mga halik na kahit kailan ay 'di na matitikman pang muli

Dahil batid kong di ka na babalik.

Subalit ikaw ay minsan nang bumalik tulad ng nakita sa panaginip

Ngunit hinayaan kang mahagip ng takot at agam-agam ng isip

Oo, isip at hindi na ang puso

Mas mabuti nang ikaw ay mahagip palayo sa halip na aking puso.

Ayaw nang maramdaman ang sakit na dinulot sa kaliwang diddib, nang minsan ikaw ay aking inibig.

Masakit man na minsang maalala ngunit mayroon din palang saya.

Dahil ang mga alaalang ito ang magpapaalala na minsan ay hinamak kong ibigin ka.